Bij mindfulness leer je de gedachten los te laten, laten gaan, zonder ze weg te duwen of te veranderen. Daarnaast ligt er in de mindfulness een sterke nadruk op het voelen van je lichaam terwijl je de gedachten laat gaan. De nadruk op het voelen heeft twee redenen. Ten eerste is het lichamelijke gevoel een betere graadmeter van je emotionele reacties dan je hoofd. Dit klinkt in eerste instantie als heel logisch en dat is het ook. Wat veel mensen echter niet weten is dat ze vaak de uitingen van de emotie in het hoofd verwarren met die van het lichaam. Voelen wat angst, kwaadheid of verdriet doet met je lichaam is een kunst op zich en iets wat je moet leren. We weten allemaal wel hoe de emotie zich uit in ons hoofd, als we flink van slag zijn gaat de gedachten machine door en door met het schetsen van allerlei scenario’s.Leer je luisteren naar de fysieke uiting van de emoties dan leer je dus leven op je gevoel, in plaats van leven op je emotionele gedachtes.
De tweede reden voor het belang van het bewonen van het lichaam ligt minder voor de hand, maar is nog veel belangrijker. Helaas hebben veel andere meditatie hier geen weet van, met alle gevolgen van dien. Je aandacht is een bijzonder krachtig instrument, het kan genezen en ruimte geven, maar ook onrust en pijn versterken. Hoe je je voelt verandert niet alleen door de gedachten die je hebt,maar ook door de staat van het lichaam zelf. Zo voel je je vrolijk als je drinkt en minder vrolijk als je een kater hebt. De staat van je lichaam verandert niet alleen door wat je er in stopt en wat je er mee doet, maar ook door de manier van aandacht geven aan je lichaam.
Spreekwoorden als: het zit mij tot hier, met beide benen op de grond, het zit mij heel erg hoog, zweverig, uit je dak gaan, een heethoofd zijn, het hoofd koel houden, cold feet (Engelse uitdrukking voor het hebben van twijfels op het laatste moment), laten zien dat we allemaal onbewust weten dat het goed is om warme voeten te hebben en een koel hoofd. Heb je een heet hoofd en koude voeten, dan zit je teveel in je hoofd en te weinig in de rest van je lichaam. Bewoon je met mindfulness het lichaam helemaal tot aan de voeten,dan geeft dit een teken aan je lijf dat er geen gevaar is.. Hoe meer je de onderste ledematen bewoont, hoe meer je letterlijk het gevoel krijgt dat je niet om kunt vallen. Hierdoor ontstaat er een sneeuwbal effect, door het stevige gevoel verminderen de onzekere gedachten, waardoor je nog minder met je aandacht in je hoofd zit en nog dieper je benen en voeten kunt bewonen.Als je consequent met mindfulness de aandacht terug brengt naar benen en voeten, zal de aandacht op een gegeven moment automatisch in dit gebied terug komen en zijn basis vinden. Helaas gebeurt omgekeerd hetzelfde; bewoon je alleen maar het gebied van het hoofd en iets daar onder, dan zal je aandacht hier zijn basis vinden.
Mindfulness is voelen
Mensen die beginnen met voelen in een mindfulness oefening merken vaak op dat het moeilijker is om daadwerkelijk iets te voelen van de onderste ledematen. Het is ook niet toevallig dat het voelen minder wordt naarmate de ledematen verder van het hoofd afliggen. Wat ze daarnaast vaak opmerken is dat het in het begin vaak bijna onmogelijk lijkt om de benen en voeten te voelen als ze net druk zijn geweest. Dat komt omdat de aandacht bij drukte en helemaal bij paniek zichzelf heeft aangeleerd om zijn oplossingen hiervoor in het hoofd te zoeken. Natuurlijk is het goed om oplossingen te bedenken, zorg er alleen voor dat je wel je hoofd koel houdt, zodat je geen paniekvoetbal speelt.Blijf dus altijd benen en voeten bewonen, juist als er paniek is, zodat jij degene bent met het overzicht.
Omdat de aandacht bij stress omhoog vliegt span je de spieren in de onderste regionen als eerste overmatig aan. Dit gebeurt automatisch, omdat de aandacht niet meer in dat gebied aanwezig is. Als je je ook maar een klein beetje haast ga je merken dat je de tenen een beetje gaat krommen door de onrust, heen en weer wiebelen met tenen en voeten is dan vaak een volgende stap. Omdat de tenen dus het verst van je hoofd afliggen trek je hier dus als eerste weg van de aarde als iets je niet zint. Dit is dus een heel mooi alarmsignaal voor je om te kijken of je teveel in je hoofd zit en te gehaast naar het volgende moment aan het werken bent. Ook de voorkant van de enkel is zo’n punt dat maar al te snel aanspant, vaak zo snel dat het bij de meeste mensen chronisch op spanning staat. Van daaruit gaat de spanning omhoog via de benen naar de billen. Heb je spanning in je onderrug dan wordt deze vaak veroorzaakt door te gespannen billen, ik heb veel mensen van hun onderrug klachten afgeholpen door ze hun billen te laten ontspannen. Kun je al deze punten tijdens de dag steeds weer opnieuw ontspannen, dan zul je automatisch ook ontspannen in het nu zijn met minder stress.
Door het bewonen van benen en voeten zal ook je ademhaling langzamer en dieper worden. Het is heel wonderlijk om te aanschouwen dat je adem alleen gebruik maakt van de onderste bekken gebieden als deze ook door de aandacht worden bewoond. Zowel bij het bewonen van dit bekkengebied en de benen en voeten kun je er ook op letten of je de achterkant eveneens bewoont. Omdat we ons in het dagelijks leven steeds naar het volgende moment aan het haasten zijn, bewonen we alleen nog maar de voorkant van het lichaam. Bewoon je ook de achterkant, dan geef je dus wederom een signaal aan je lichaam dat er geen stress, paniek en haast is en zul je nog steviger in het leven staan.